مستی قبل ازخواب

به نام اهورامزدا

 

بادرود وسپاس به درگاه ایزدپاک که ازنهاد خوددرجسم اهورایی انسان دمیدواورابردیگرمخلوقاتش برتری بخشید،آنگاه که معشوقمان خواند تااوراستودیم وعقلمان دادتا به یادش باشیم وخوب وبدراازهم جداکنیم وارزانیمان داشت تابه اختیاروآزاد،سخنان عقلانی وواقعیش راازدیگرفرموده های دروغینش تشخیص دهیم چون که به فرموده خویش به عده ای برتری بخشیدوعده ای دیگررابرده وکنیز قرارداد پس به نام نامیش،درگفته هایش تفکرکنم وآنچه راکه مخالف عقل ومنطق وآزادیمان فرمان دادازخویش دورسازم وبهشت راستینش رابه بهشت دروغین وعده داده شده اش ترجیح دهم زیراکشیشان رندظاهرنمادراین دنیا به پیروی ازاوسراب های خودساخته رابه قیمتهای گزاف به بشربدون عقل ومنطق می فروشندتاخودبهای درنقدماندن رابپردازند.

امشب یادم افتادکه هنوزشرحی رو درمورد عنوان وبلاگم ونشانی که براش انتخاب کردم براتون ننوشتم ازبس که این توهم بدون مسکرمنوتوخودش غرق کرده دیگه جایی واسه خاطرجمعی باقی نمیذاره به هرحال ازهمتون عذرمیخوام.

توریسکه لغتیه  درزبان لکی(یکی ازگویش های غرب کشور) به معنی سوسوی نور یا همون نورکمی که ازیک منبع نورمثل آتیش بوجودمیادیکی دیگه ازلغاتی که به این معنی نزدیکه لغتیه به نام پریسک (پریسکه) که همون جرقه های آتیشه که ازآتیش به بیرون پرتاب میشه و به علت تلاشی که این دوهمراه به ظاهرناچیزبرای روشنایی وازبین بردن ظلمت ازخودشون نشون میدن بهشون علاقه  زیادی دارم وبرای همین اسم وبلاگ و نویسنده وبلاگو گذاشتم توریسکه به امید اینکه بتونم مثل اونا به هدفی که براش به دنیااومدن و میمیرن تلاش خودمو بکنم.راستی دل نوشته هایی روهم که براتون می نویسم باامضاتوریسکه اس .

اگه خواستین شعرلکی هم براتون تووبلاگم میزارم که خیلی هم شعرای زیباییه وازرفیقام به دستم میرسند.

.

.

.

سکوت

دل خسته ازنیای دوستی ،گریزان ازچپاول قهر

دلزده ازخرمن تردید، درمانده ازاین همه تزویر

جن زده ازهیبت تشویش

میروم تابیابم آنچه راکه نامند سکوت

گربپذیرد مرابه خلوت خداگونه اش

دل رابه مسلخ فنایش می سپارم

                                     توریسکه

.

.

.

به یادوطن پرست پرشور(فرخی یزدی)

این همان ایران که منزلگه کیکاووس بود

خوابگاه داریوش ومامن سیروس بود

جای زال ورستم وگودرزو طوس بود

نی چنین یامال جورانگلیس وروس بود

.

.

.

کفر

اگرآسمان را کفرگفتم خرده ای نیست، کمال آسمان ابری شدن نیست

اگرابر،بارانی کرده گونه خویش، خدامی گریدازبحراشرف خویش

چنان مست کرده گردون ازکرده خویش

 که مات گشته بشرازخالق خویش

شواهددال بربیدادی اوست، همه جبروهمه بیحالی اوست

دگربی خودشدن درراه ما نیست، چراچون که خدایی کارمانیست

فلک رافرق کردن کفرباشد، صلاح کاریزدان کفر باشد

                                                                    توریسکه

.

.

.

به یادحکیم طوس،اوکه درراه فراموش نشدن زبان وادبیات فارسی وایران دردوران خفقان وایران ستیزی سختی های زیادی رابه جان خریدویادگارهایش بااینکه دچارتحریف های زیادی شده اندبازهم اثرگذاری خودرابرادبیات ایران ازدست نداده وهمچنان دردلهای مردم ایران آرزوهای بربادرفته شان رایادآورمی شودتااصل ونژادپاک ویکتا پرستشان را هرگزازیادنبرندباشدکه به یاری آن هستی بخش بی همتاباردیگرایرانی بودن خودراباورکنیم.

راستی هرجاشعری رابه نقل ازفردوسی پاک شنیدید باپندارخودفردوسی بسنجیدوآنگاه بردرستی آن داوری کنیدزیراکه اوفردی بودبسیاروطن پرست واین راباسرودن شاهنامه وفداکردن عمرومالش ثابت کرده است پس دراشعارش هیچ کلمه عربی وجودنداردونیزبااحترام کامل وغرورایرانیان راستوده است نه بالفظی که دراشعارتحریف شده وجوددارد.

اشعار فردوسی درباره ی دین زردشت

چو یک چند گاهی بر آمد بر این

                              درختی پدید آمد اندر زمین

    از ایوان گشتاسب تا پیش کاخ      

                          درختی کشن بیخ و بسیار شاخ

    همه برک او پند و بارش خرد

                         کسی کاو چنان برخوردکی مرد

     خجسته پئی نام او زرتشت         

                           که اهریمن بد کنش را بکشت

     بشاه جهان گفت پیغمبرم

                             ترا سوی یزدان همی رهبرم

  یکی مجمر  آتش آورد باز 

                            بگفت از بهشت آوردیم فراز 

     جهان آفرین گفت بپذیر این

                         نگه کن بدین آسمان و زمین

.

.

.

حالا خودتان منظورم ازتحریف روبهترمیفهمین

بسی رنج بردم در این سال سی

عَجَم زنده کردم بدین پارسی

در نسخه‌های کهن تر شاهنامه این بیت چنین آمده‌است:

من این نامه فرخ گرفتم به فال

بسی رنج بردم به بسیار سال

لطفاجهت ارتباط بیشترآدرس ایمیل ووب خودتون روبرام 

 بزارین منتظرکامنت ها وپیشنهاداتتان می مونم

درپناه ایزدپاک با آزادگی زندگی کنید